Boeing pracuje nad nową wersją Dreamlinera

W wywiadzie dla „The Seattle Times” zarządzający Boeingiem ujawnił, że producent pracuje nad nowym Dreamlinerem o „wysokiej masie brutto” (ang. High Gross Weight). Zwiększona ma zostać ładowność i zasięg. Nowa wersja popularnego szerokokadłubowca ma stać się bardziej konkurencyjną w stosunku do swojego odpowiednika stworzonego przez Airbusa – A350-900.

Linie lotnicze Air New Zealand przeprowadziły rozmowy z Boeingiem na temat wersji 787-10 o wyższej maksymalnej masie startowej (MTOW, ang. Maximum Take-off Mass), aby przewoźnik mógł korzystać z tych samolotów bez ograniczeń ładunkowych i pasażerskich na trasach transpacyficznych do Los Angeles, San Francisco w Stanach Zjednoczonych i Vancouver w Kanadzie. Linie lotnicze zamierzają wycofać wszystkie swoje boeingi B777 i ujednolicić flotę długodystansową do jednego modelu samolotu.

Gazeta „Leeham News and Analysis” (LNA) otrzymała ekskluzywną wiadomość, że Boeing pracuje również nad wersją HGW dla mniejszej wersji Dreamlinera – 787-9. Nowa wersja tego wariantu może znacząco zmienić zasady gry w nowej erze lotów długodystansowych.

787-10 HGW

Boeing B787-10 Dreamliner odgrywał ważną rolę w lotach transatlantyckich przed pandemią. Zarówno amerykańskie linie lotnicze United Airlines, jak i holenderski narodowy przewoźnik KLM wykorzystywały największe Dreamlinery do obsługi lotów na trasach o największym popycie. W Azji Południowo-Wschodniej Singapore Airlines korzystały z tych samolotów w celu zwiększenia przepustowości rejsów do kluczowych miejsc docelowych w Australii i Japonii.

Chociaż zasięg B787-10 jest nieco mniejszy w porównaniu z jego mniejszym rodzeństwem, podczas północnego sezonu zimowego 2019/2020 United Airlines używały tego samolotu na kilku trasach transpacyficznych, takich jak San Francisco – Auckland i Los Angeles – Szanghaj-Pudong. Tajwańskie linie lotnicze EVA Airways zaplanowały wykorzystanie B787-10 na lotach z Tajpej do Seattle i Vancouver.

Nowa wersja największego Dreamlinera o zwiększonej masie brutto może pozwolić kilku operatorom na transpacyficznym rynku na zastąpienie starzejących się boeingów B777. W przypadku linii lotniczych,   takich jak United Airlines, Air Canada czy Korean Air ten proponowany nowy model mógłby być świetną opcją, aby dokonać wymiany posiadanych przez siebie B777-200ER i 777-200LR. Konwersja floty odbyłaby się bez konieczności zapewnienia pilotom drogich i długich szkoleń type-rating.

Dla KLM, 787-10 HGW, umożliwiłaby wycofanie 777B-200ER. Zwiększeniu uległaby przepustowość na kluczowych trasach w Afryce i Ameryce Łacińskiej na lotniskach hot & high (położonych na wysoko nad poziomem morza oraz gdzie klimat jest gorący i wilgotny). Nowy Dreamliner latałby do Johannesburga, miasta Meksyk, San Jose w Kostaryce, Bogoty czy Quito.

Samolot może również znaleźć się w centrum uwagi nowych nabywców Dreamlinera – linii Emirates. Tim Clark, prezes Emirates, skomentował, że zasięg 787-10 jest zbyt krótki, i z tego powodu firma zdecydowała się zamówić 787-9. Ale nowa wersja większego Dreamlinera może ponownie przyciągnąć uwagę bliskowschodniego giganta i pozwolić mu wykorzystać ten model, aby również jak w powyższych przypadkach zastąpić część floty B777-300ER. Emiates mógłby wykorzystać go na trasach długodystansowych, gdzie B777-300ER jest za duży.

Według analizy LNA, 787-10 z zasięgiem większym o 1000 mil morskich byłby świetnym konkurentem dla airbusa A350-900. 787-10 z rozszerzonym zasięgiem pozwoliłby:

 Na wymianę 777-200ER na samolot o podobnych walorach, do 42 dodatkowych siedzeń i o ponad 25 proc. lepszą wydajność paliwową,

 Jeszcze większą przewagę ładowności frachtowej nad A350-900, wraz z większą o 19 liczbą miejsc, przy 2 proc. niższymi kosztami i 8 proc. niższym kosztem w przeliczaniu na jedno miejsce,

 Na 60 więcej miejsc, ponad 20 proc. większą ładowność i taki sam zasięg jak A330-900neo, przy 17 proc. niższych kosztach operacyjnych.

787-9 HGW

Obecnie 787-9 konkuruje z A350-900, A330-900 i A330-800, chociaż ten ostatni samolot okazał się sprzedażową porażką. Większy brat rodziny A330neo oferuje większą pojemność, ale ma mniejszy zasięg niż 787-9, więc Boeing nie musi się martwić o ten segmenty rynku samolotów. Zasady gry sprzedaży samolotów zmieniają się wraz z A350-900. Airbus oferuje obecnie wersję Ultra Long Range (ULR), która zwiększa zasięg do 97 00 mil morskich lub 20 godzin lotu. Boeing ujawnił dla gazety LNA, że dokona rozwoju projektu 787-9 o zwiększenie masy brutto. Nowy, ulepszony w masę i zasięg średniego w pojemności Dreamlinera może wywołać poważne zmiany w erze lotów ultra dalekich.

Najdłuższy obecnie lot wykonywany przez B787-9 to rejs o długości 7 829 mil morskich na trasie Perth – London-Heathrow obsługiwany przez australijskie linie lotnicze Qantas. LNA ujawnia, że nowy model będzie cechował się zasięgiem zwiększonym o dodatkowe 750-800 mil. Boeing mógłby zaspokoić potrzeby swojego flagowego australijskiego klienta w zakresie projektu Project Sunrise – bezpośrednich lotów łączących miasta na wschodnim wybrzeżu Australii z Europą, wschodnim wybrzeżem Stanów Zjednoczonych, a nawet Brazylią.

B787-9 odegrał ważną rolę w nowej erze lotów bardzo dalekiego zasięgu od czasu jego wprowadzenia, wykonując 5 z 10 najdłuższych lotów na świecie. Był także modelem testowym Qantas w eksperymentalnych lotach projektu Sunrise między Sydney a Nowym Jorkiem-JFK i Londynem-Heathrow.

Zainteresowane linie

Stworzenie 787-9 HGW może spełnić marzenie Qantas i zapoczątkować nową erę lotów ultradalekich. Oprócz flagowego przewoźnika Australii, tym wariantem mogą być zainteresowani inni operatorzy, tacy jak United Airlines, Emirates, Qatar Airways, Turkish Airlines czy Eva Airways.

United jest jednym z największych operatorów Dreamlinerów na świecie, a 787-9 HGW otworzyłby możliwość otwierania takich tras jak Houston – Johannesburg, Chicago O' Hare – Sydney, Houston – Delhi, Los Angeles – Delhi czy Waszyngton – Singapur lub wznowienie trasy Los Angeles – Singapur, która ze względu na obecne właściwości techniczne B787-9 musiałaby się odbywać przy małej ilości przewożonego frachtu czy pasażerów.

Dla operatorów z Bliskiego Wschodu byłby to idealny model do uzupełnienia ich globalnej sieci i większej ekspansji w Ameryce Łacińskiej. B787-9 HGW połączyłby Dubaj z lotniskami, hot&high, takimi jak Mexico City czy Bogota, bez konieczności wykonywania międzylądowania (obecnie Emirates lata do Meksyku przez Barcelonę-El Prat), a także do innych odległych miejsc, jak Buenos Aires i Santiago. W tym przypadku emiracki przewoźnik uniknąłby międzylądowania w Brazylii.

W przypadku Eva Airways 787-9 HGW umożliwiłby dotarcie do większej liczby miejsc docelowych w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, gdzie 777-300ER może być zbyt duży. Przewoźnik mógłby dotrzeć do miast takich jak Montreal, Dallas, Miami, Waszyngton czy Boston.

Zainteresowane nowym Dreamlinerem mogą być również tureckie linie lotnicze Turkish Airlines, które zyskałyby możliwość połączenia swojego mega hubu w Stambule z Australią i Nową Zelandią. Poszerzona by była siatka połączeń w Ameryce Łacińskiej. Linie utrzymałyby rekord przewoźnika latającego do największej ilości miast czy państw na świecie.

Pomimo wyzwań związanych z produkcją Dreamlinera, Boeing sprostał wymaganiom niektórych klientów i stworzył B787. Po problemach „wieku dziecięcego” samolot jest niezawodny i osiąga bardzo dobre wyniki ekonomiczne. Zostały otwarte trasy, które wcześniej nie miały ekonomicznego uzasadnienia.