Air Niugini odporne na pandemię. Egzotyczny przewoźnik lata już pół wieku

Kiepska pogoda, góry, krótkie pasy startowe portów w regionie oraz niewiele udogodnień stworzyło pewien rodzaj odporności tych linii lotniczych, których głównym zadaniem jest komunikacja większych ośrodków i miasteczek na drugiej pod względem powierzchni wyspie świata.

Zdecydowana większość ludności Papui-Nowej Gwinei mieszka na wsi. Prawie dziewięć mln obywateli tego kraju rozsianych jest na około 600 wyspach. Nie ma nigdzie, nawet na największej wyspie, żadnych kolei. Drogi natomiast funkcjonują jedynie w największych ośrodkach, ale przede wszystkim w stołecznym Port Moresby z populacją niespełna 356 tys. osób. To zwiększa rolę połączeń lotniczych i na tym korzystają Air Niugini, obsługujące 25 krajowych destynacji (pierwsza mapka poniżej) oraz dziesięć międzynarodowych (druga mapka poniżej).



Narodowy przewoźnik Papui-Nowej Gwinei dysponuje flotą osiemnastu samolotów, których średnia wieku to 25 lat. Większość z nich to Fokkery. Siedem F100 i sześć F70 obsługują głównie krótkie trasy, również międzynarodowe. Fokkery wspomaga jeden De Havilland DHC-8-300. Dłuższe rejsy natomiast realizują dwa Boeingi 767-300, a także po jednym B737-700 i B737-800.

Zarządzający linią planowali przed wybuchem pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 modernizację floty, ale dostawa czterech B737 MAX została jeszcze w styczniu przesunięta na 2024 rok. Eksperci mają jednak duże wątpliwości, czy zamówienie w ogóle zostanie zrealizowane. Dopóki nie wróci popyt na międzynarodowe trasy, średni wiek loty egzotycznego przewoźnika raczej nie będzie się zmniejszał.



Air Niugini utrzymywała przez cały 2020 rok połączenia krajowe. Ponadto w jej rozkładzie długo funkcjonowały trasy do Singapuru, Hongkongu, Tokio, Manili na Filipinach, a także do australijskich Cairns, Brisbane i Sydney. Poza tym egzotyczny przewoźnik obsługuje Port Vila na Vanuatu, Honiarę na Wyspach Salomona, Nadi na Fidżi oraz Chuuk i Pohnpei na Mikronezji.