Raport Scope: Trudny 2019 rok (cz. 2)

Na czołowe miejsce wysuwa się ryzyko wojny handlowej, która dotknęłaby rynki europejskie bezpośrednio, jak również pośrednio poprzez spowolnienie wzrostu przewozów pasażerskich i cargo oraz ograniczenie potrzeby odbywania podróży służbowych. Taki rozwój sytuacji byłby szczególnie odczuwalny na niektórych trasach, takich jak trasy transatlantyckie, na których Scope prognozuje zwiększającą się konkurencję ze strony przewoźników amerykańskich, dopingowanych obniżkami podatków, wprowadzanymi przez administrację prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa. Wszyscy trzej najwięksi przewoźnicy amerykańcy, Delta, United oraz American Airlines, zapowiedzieli w swoich planach na 2019 r. zwiększenie liczby połączeń do Europy.

Konkurencja ta może być szczególnie silnie odczuwalna przez tych europejskich przewoźników, którzy tradycyjnie koncentrują się na obsłudze połączeń transatlantyckich, takich jak Virgin Atlantic, British Airways czy AF-KLM. Mniejsze linie lotnicze, takie jak Norwegian czy WOW Air, ogłosiły niedawno rezygnację z obsługi kliku tras transatlantyckich.


Z punktu widzenia interesów europejskich linii lotniczych, niesprzyjające jest także coraz bardziej restrykcyjne prawodawstwo europejskie w połączeniu z narastającymi żądaniami, by branża lotnicza w pełni przystąpiła do Europejskiego Systemu Handlu Emisjami (ETS). Rozszerzenie geograficznego obowiązywania ETS także o loty do i poza Europejski Obszar Ekonomiczny (EEA) lub dalsze ograniczenie norm emisji CO2 są możliwymi rozwiązaniami, które już niedługo zostaną narzucone branży lotniczej. Podczas gdy rosnące koszty emisji CO2 przerzucone zostałyby przez linie lotnicze na pasażerów, nowe regulacje jeszcze bardziej rozszerzyłyby presję na koszty odczuwane obecnie przez linie lotnicze.

Marginalizacja mniejszych przewoźników

Eksperci Scope przekonują, iż 2019 r. będzie kolejnym rokiem postępującej konsolidacji branży. Organizacja ratingowa uważa, że aby działać na silnie konkurencyjnym rynku europejskim linie lotnicze będą musiały charakteryzować się większą skalą działalności lub rozbudowanym zasięgiem geograficznym, dzięki którym będą w stanie utrzymywać ekonomię skali lub dywersyfikację działalności. Inna szansa dla linii lotniczych to okupowanie dochodowej niszy rynkowej, na której będą w stanie utrzymywać swoje ceny.

“Primera Air, VLM, niemieckie oraz polskie oddziały Small Planet, Azur Airlines, SkyWork i Cobalt - wszyscy ci przewoźnicy to niewielkie linie lotnicze, które zakończyły działalność w 2018 r. Ich przykłady pokazują, że mniejsze, słabo zdywersyfikowane linie lotnicze, które nie mogą się wykazać ekonomią skali, szybko natrafiają na trudności finansowe w momencie, gdy gwałtownie rosną koszty, opóźniają się dostawy samolotów lub gdy opóźnienia lotów na silnie zatłoczonych portach lotniczych prowadzą do konieczności wypłat pasażerom odszkodowań” - wyjaśnia raport.

Scope uważa, że konsolidacji branży będzie w dużej mierze pasywna, polegająca na przejmowaniu przez duże linie lotnicze rynków, slotów oraz samolotów po zbankrutowanych przewoźnikach. Rola przejmujących linii lotniczych najprawdopodobniej przypadnie pięciu największym grupom lotniczym w Europie: Lufthansa Group, Ryanair, easyJet, IAG oraz AF-KLM. Zdaniem autorów raportu w Europie Środkowej i Wschodniej dominującą grupą linią lotniczą jest Wizz Air, która może w przyszłości podjąć ekspansję na rynki Europy Zachodniej. “Choć niefortunna dla udziałowców upadłych linii lotniczych, w dłuższej perspektywie taka konsolidacja mogła by poprawić ogólną kondycję ekonomiczną branży” - podsumowuje Scope.

Scope Ratings AG jest cenioną prywatną agencją ratingową z główną siedzibą w Berlinie i oddziałami we Frankfurcie, Londynie, Madrycie, Mediolanie, Oslo i Paryżu, specjalizującą się w analizie i ocenie instytucji finansowych, przedsiębiorstw, struktur finansowych, projektów finansowych oraz finansów publicznych.