Lockheed Martin zaprojektuje i zbuduje GeoXO Lightning Mapper

LMX to jednokanałowy instrument optyczny działający w bliskiej podczerwieni, opracowany specjalnie w celu wykrywania, lokalizowania i pomiaru intensywności, czasu trwania i zasięgu błyskawic w czasie zbliżonym do rzeczywistego.

Zdolności 

Instrument LMX wykrywa i mierzy błyskawice na pokładzie nowej generacji satelitów pogodowych NOAA GeoXO. Te dane dotyczące wyładowań atmosferycznych zapewnią ciągłość obserwacji trudnych warunków pogodowych na półkuli zachodniej, udoskonalając procesy analizy i przewidywania burz oraz pomagając w wykrywaniu burz wywołujących tornada. Obrazowanie poprawi zdolności obliczenia intensywności huraganów, wykrywalność zagrożenia piorunami oraz zapłonu pożarów, a także ułatwi unikanie zagrożeń dla lotnictwa.

LMX opiera się na pracy pierwszego operacyjnego urządzenia do mapowania wyładowań atmosferycznych na orbicie geostacjonarnej, zbudowanego przez Lockheed Martin Geostationary Lightning Mapper (GLM). W szczególności, LMX ulepszy działanie GLM dzięki dokładniejszej rozdzielczości przestrzennej i szybszemu obrazowaniu aktywności piorunów, a także szerszemu polu widzenia półkuli zachodniej, które będzie teraz obejmować Alaskę. Lockheed Martin opracuje i zbuduje instrumenty LMX w swoim zakładzie w Sunnyvale w Kalifornii.

„Lockheed Martin stworzył rozwiązanie w oparciu o sukces Geostationary Lighting Mapper i dodał do niego przełomowe technologie, w tym zaawansowany czujnik obrazowania, który ma potencjał wykrywania 25% więcej impulsów błyskawic” - powiedział Matthew Mahlman, dyrektor Weather, Earth Science and Climate Intelligence w Lockheed Martin. „Ta zaawansowana technologia da meteorologom narzędzie, dzięki któremu ludzie będą mieć więcej czasu na reakcję w obliczu zagrożenia silnymi burzami i niebezpiecznymi sytuacjami pogodowymi, takimi jak szybko nasilające się huragany.”

System oparty na sukcesie

System satelitów pogodowych GeoXO to kolejna generacja satelitów NOAA po udanej serii Geostacjonarnych Operacyjnych Satelitów Środowiskowych (GOES) – z których ostatni, GOES-U, wystartował 25 czerwca 2024 roku. Satelita znajduje się obecnie na orbicie geostacjonarnej, przechodzi kontrolę i weryfikację na orbicie i został przemianowany na GOES-19.

W czerwcu NASA przyznała Lockheed Martin kontrakt na opracowanie i budowę statku kosmicznego GeoXO dla NOAA. Podstawowy kontrakt obejmuje trzy platformy kosmiczne z opcją rozszerzenia o cztery dodatkowe. Całkowita szacunkowa wartość kontraktu wraz z opcjami wynosi 2,27 miliarda dolarów, a pierwszy start planowany jest na początek lat 2030.

Przez ponad 50 lat firma Lockheed Martin zaprojektowała i zbudowała ponad 120 statków kosmicznych do obserwacji pogody i środowiska oraz wiele instrumentów do obserwacji Ziemi do zastosowań cywilnych, rządowych, wojskowych i komercyjnych. Te jedyne w swoim rodzaju instrumenty obejmują Solar Ultraviolet Imager (SUVI) – który leci na satelitach z serii GOES-R – a także Interface Region Imaging Spectrograph (IRIS) i James Webb Space Telescope's primary infrared imager, NIRCam.