Chińczycy nie ustają w parciu do podboju kosmosu

Misja Chińskiej Agencji Kosmicznej została określona mianem "Tianwen 1". To nazwa oznaczająca „zapytanie do niebios”, a pochodząca z poematu autorstwa Qu Yuan, poety żyjącego w IV w. p.n.e. Misja składa się z lądownika, łazika, sondy orbitalnej i oczywiście statku kosmicznego, którego zadaniem będzie przetransportowanie wszystkich pojazdów i urządzeń na Marsa.

Czerwony sztandar na Czerwonej Planecie

Statek po miesiącach podróży ma wejść na orbitę czwartej planety od Słońca. Następnie do akcji wkroczy zrobotyzowany łazik, który ma spędził na powierzchni Marsa tylko 90 dni. Co nietypowe, wyląduje on na planecie dopiero po kilku tygodniach od znalezienia się statku na orbicie. Ma to pozwolić na lepsze rozpoznanie miejsca lądowania.

Dłużej ma potrwać służba orbitera, który ma działać ziemski rok. Został on wyposażony w wysokiej rozdzielczości kamerę porównywalną do kamery HiRISE znajdującej się na pokładzie amerykańskiej sondy Mars Reconnaissance Orbiter. Oprócz niej na pokładzie orbitera znajdzie się kamera o średniej rozdzielczości, radar do zaglądania pod powierzchnię planety, spektrometr oraz magnetometr. Orbiter będzie służył także do przekazywania na Ziemię informacji z łazika, który będzie eksplorować powierzchnię Czeronwej Planety.

Sonda Tianwen-1 wraz z paliwem będzie miała masę około 5 ton. Zostanie wyniesiona w przestrzeń kosmiczną na szczycie rakiety Długi Marsz 5 z kosmodromu Wenchang na początku okna startowego pod koniec lipca lub na początku sierpnia.

Ku przyszłości!

Mars Base 1 zajmuje powierzchnię 67 km kwadratowych i składa się z dziewięciu modułów m.in. śluzy powietrznej, modułu sterującego, biologicznego, szklarni oraz pomieszczeń mieszkalnych. Kompleks podzielono na pięć stref tematycznych: komunikację kosmiczną, przetrwanie pozaziemskie, eksplorację kosmosu, życie i rozwój w przestrzeni kosmicznej. Obiekt jest w stanie zakwaterować 60 osób. Niestety ze względów technicznych nie zdecydowano się na ekstremalny rodzaj symulacji warunków. Mars ma szczególnie nieprzyjemne środowisko – niskie ciśnienie powietrza, silne promieniowanie czy częste burze piaskowe. O takich „atrakcjach” goście będą musieli zapomnieć, ale cała reszta ma bardzo wiernie imitować życie w marsjańskiej bazie.

To pierwszy taki kompleks edukacyjny poświęcony Czerwonej Planecie. Odwiedzający go goście będą mogli przeprowadzić doświadczenia związane z lądowaniem na Marsie, prowadzeniem eksperymentów, rutynowym życiem w kosmosie, a nawet sprawdzić się w dramatycznych, symulowanych sytuacjach. Baza jest częścią krajowego Planu Kosmicznego C, czyli projektu edukacyjnego dla młodzieży. – Zaprojektowaliśmy szereg eksperymentalnych i interesujących doświadczeń, aby rozbudzić zainteresowanie ludzi nauką, eksploracją i innowacjami. – powiedział Zhao Tianshu, dyrektor projektu. Autor projektu dodał także, że tradycyjna edukacja skupia się na pokazywaniu wyników, czy też filmów, nie dając możliwości głębszej interakcji. W przypadku tej dziedziny nauki, zdobywanie wiedzy przez fizyczne doświadczenia znacznie ułatwia proces edukacji.

Budowa pochłonęła 22,3 mln dolarów (ok. 84 mln zł). Pierwszymi odwiedzającymi było 100 uczniów, którzy zwiedzali kompleks przez 5 godzin. W przyszłym roku „marsjańską” bazę będą mogli odwiedzać nie tylko studenci, ale też zwykli turyści.

Naukowcy nie przypadkowo wybrali właśnie pustynie Gobi pod budowę bazy. Tamtejsze krajobrazy przywodzą na myśl powierzchnię Marsa. Kolonizatorzy, podczas spacerów za zewnątrz obiektu, będą mogli poczuć się, jakby przebywali na Czerwonej Planecie. Ten efekt ma wzmocnić element szkoleń przygotowawczych.

Wielkie projekty eksperymentalnych baz księżycowych i marsjańskich mają być też inspiracją dla młodych Chińczyków, którzy chcieliby kształcić się w kierunku eksploracji kosmosu i marzą o locie na Księżyc lub Marsa. Przyszłymi kolonizatorami tych obiektów będą przecież dzisiejsi nastolatkowie, gdyż regularne loty załogowe do pierwszych kolonii mają odbywać się przynajmniej za 10-15 lat.

Badania przeprowadzono na zlecenie LEGO wykonane na dzieciach amerykańskich i brytyjskich dzieciach, pokazują, że 30 proc. ankietowanych chciałoby zostać youtuberem, gdy dorośnie. Jedynie 11 proc. wybrało karierę astronauty. W Państwie Środka aż 56 proc. dzieci marzy o podboju kosmosu. O karierze internetowego celebryty śni 18 proc. młodych Chińczyków.